Spiesz się, wysilaj, bądź doskonały - jaki masz styl pracy?

Marek dopieszcza szczegóły raportu, a Basia, zastanawia się, dlaczego jej ten sam raport zajmuje dwa razy mniej czasu. Robert nie wyrabia się z pracą, ale nic nie mówi, bo nie chce, żeby wyszło, że sobie nie radzi. Paweł znowu zrobił wszystkim kawę, chociaż nikt o to nie prosił. Justyna radośnie wzięła na siebie kolejny projekt, chociaż wszyscy wiedzą, że jeszcze nie skończyła dwóch poprzednich. Atmosfera w zespole robi się coraz gęstsza.....


Mamy różne style pracy - są to typowe dla nas sposoby, których używamy, aby radzić sobie z wyzwaniami, często ujawniają się mocniej pod wpływem stresu (czasami są też nazywane skryptami, jak taka gotowa odpowiedź, która się uruchamia) . Kształtują się przez nasze przeszłe doświadczenia, rodzinę, środowisko pracy, "ważnych ludzi z naszej przeszłości" jak pisze Julie Hay autorka koncepcji. Osoby te doceniały w przeszłości specyficzne sposoby reagowania i w ten sposób wzmocniły u nas ich występowanie. Style pracy widać w naszej ogranizacji zadań, ale i sposobie mówienia, gestach, postawie, tonie głosu. Są użyteczne jeśli używamy ich w sposób umiarkowany, ale mogą być szkodliwe, gdy są nadużywane.  Zobacz jaki możesz mieć styl i jakie są jego wartościowe i niebezpieczne cechy:

 

Bądź Doskonały: lubi jasność, przejrzystość i celowość w działaniu, dba o wysoką jakość swojej pracy i oczekuje wysokich standardów od innych. Długo przygotowuje się do osiągnięcia dobrych efektów, planuje z wyprzedzeniem, sprawdza szczegóły i źródła. Jego artykuł może zawierać wiele szczegółów (czasami zbyt wiele), prezentacja starannie dobrane kolory, a biurko i miejsce pracy jest świetnie zorganizowane. Nawet jego kawa jest doskonałej jakości. W sposobie mówienia taki perfekcjonizm może przejawiać się starannym dobieraniem słów. Osoby preferujące ten styl mogą mieć trudności z delegowaniem zadań - bo przecież same wszystko zrobią najlepiej! Mogą być też najsurowszymi krytykami samych siebie - nawet jeśli inni są zadowoleni z efektów, które osiągają. Jeśli jesteś przełożonym czy kolegą i masz tendencje do używania tego stylu, zwracaj uwagę na to, jak przekazujesz krytykę i czy szczegóły, o których mówisz. Czasami ten styl może przybierać znamiona prokrastynacji, np. upiększamy w nieskończoność swój raport, aby nie zabierać się jeszcze za kolejne trudne zadanie.

Śpiesz się:  dobrze działa w narzuconym krótkich terminach, jest dynamiczny, lubi wielozadaniowość, nabiera energii pod wpływem wyzwań. Biegnie ze spotkania na spotkanie, często dokańcza zdania za innych, patrzy na zegarek, wydaje się niecierpliwy. Jeśli robi sobie kawę, to niesie dwie i jedną teczkę pod ręką. Lubi mieć dużo na głowie, ocenia swoją pracę przez jej ilość i jednocześnie udaje mu się wszystko zrealizować. Szuka wtedy najbardziej efektywnych sposobów realizacji zadań. Mało czasu spędza na przygotowaniach, a czasami nawet czeka do ostatniego momentu, aby nakręcić się goniącym terminem, a może wtedy popełniać błędy. Czasami używam tego stylu w przypadku zadań, których nie lubię i dzięki krótkiemu terminowi zyskuję energię do działania.

Bądź Silny: Jego zalety to odporność, samowystarczalność i rzetelność, zachowuje spokój w sytuacjach stresowych i gasi pożary, gdy inni panikują. Podejmuje "nieprzyjemne" decyzje bez poczucia winy, czy nadmiernego rozważania, jak przyjmą to inni. Daje szczerą i konstruktywną informację zwrotną. Może mieć problem z proszeniem o pomoc, ale nie tak jak styl Bądź Doskonały, który uważa, że wszystko zrobi najpiękniej. Ten tutaj po prostu uważa, że proszenie o pomoc jest oznaką słabości. Czasami ten styl może wydawać się trochę... nieludzki, jeśli jest połączony z brakiem okazywania emocji, nie lubimy ideałów i ludzi, którzy nie narzekają. Kawa? Nie piją dla towarzystwa i raczej nie robią jej innym, tylko sobie gdy jej naprawdę potrzebują.

Sprawiaj Przyjemność: Osoba pracująca w tym stylu lubi pracować z ludźmi, interesuje się nimi, jest zwykle osobą, która pamięta o urodzinach (i wie jaki prezent zadowoli koleżankę z pracy, bo przecież doskonale zna ich zainteresowania i potrzeby!). Czasami ma tendencję do sprawiania przyjemności, nawet gdy ludzie jej nie oczekują (robi kawę, której nikt nie chce). Ceni harmonię i porozumienie w grupie, będzie więc zachęcać do rozmowy, pytać o zdanie, ułatwiać porozumienie, niekoniecznie krytykować, czy sprzeciwiać się opinii innych (może mieć trudności z odmawianiem wykonania jakiegoś zadania zleconego na ostatnią chwilę). Z kolei krytykę wobec swoich wyników pracy, może odbierać personalnie. Taka osoba jest ugodowa, ale też wrażliwa na potrzeby innych.


Wysilaj się: Z entuzjazmem podchodzi do nowych zadań, jego energia rośnie, kiedy robi coś nowego (a nasz szef doceni, że zgłaszamy się do projektu, którym nikt nie chce się zajmować). Problem pojawia się, kiedy go nie skończy. Entuzjazm gaśnie i oczekuje, że to inni zajmą się nudniejszym dokańczaniem zadań. Ponadto odnajduje tyle ciekawych perspektyw w tym jednym projekcie, tyle nowych pomysłów, które się przy okazji rodzą. Może czasami to taki strach przed porażką? Albo co będzie jak już to skończę i będę mógł usiąść? Inni pomyślą, że jestem bezużyteczny, skoro nie mam (chwilowo) nic do roboty. Na przykładzie kawy: idę ją sobie zrobić, ale po drodze zapominam po co poszedłem, bo zajmuje mnie ciekawa rozmowa.

Etykiety: konflikt, praca, psychologia